Conjugation Spanish verb obstar

Regular verb
obstar |

Indicativo (Indicative)

Presente (Present)

-
-
él obsta
-
-
-

Pretérito perfecto compuesto (Present perfect)

-
-
él ha obstado
-
-
-

Pretérito imperfecto (Imperfect)

-
-
él obstaba
-
-
-

Pretérito pluscuamperfecto (Past perfect)

-
-
él había obstado
-
-
-

Pretérito perfecto simple (Preterite)

-
-
él obstó
-
-
-

Pretérito anterior (Preterite perfect)

-
-
él hubo obstado
-
-
-

Futuro (Future)

-
-
él obstará
-
-
-

Futuro perfecto (Future perfect)

-
-
él habrá obstado
-
-
-

Condicional (Conditional)

-
-
él obstaría
-
-
-

Condicional perfecto (Conditional perfect)

-
-
él habría obstado
-
-
-

Subjuntivo (Subjunctive)

Presente (Present)

-
-
él obste
-
-
-

Pretérito perfecto (Present perfect)

-
-
él haya obstado
-
-
-

Pretérito imperfecto 1 (Imperfect 1)

-
-
él obstara
-
-
-

Pretérito pluscuamperfecto 1 (Past perfect 1)

-
-
él hubiera obstado
-
-
-

Pretérito imperfecto 2 (Imperfect 2)

-
-
él obstase
-
-
-

Pretérito pluscuamperfecto 2 (Past perfect 2)

-
-
él hubiese obstado
-
-
-

Futuro (Future)

-
-
él obstare
-
-
-

Futuro perfecto (Future perfect)

-
-
él hubiere obstado
-
-
-

Imperativo (Imperative)

Imperativo (Imperative)

-
-
-
-
-
-

Imperativo negativo (Imperative negative)

-
-
-
-
-
-

Infinitivo (Infinitive)

Simple (Présent)

-

Compuesto (Perfect)

-

Gerundio (Gerund)

Simple (Présent)

-

Compuesto (Perfect)

-

Participio (Participle)

Pasado (Perfect)

-

Verbs having a similar conjugation to obstar

A few randomly selected verbs



  coger     bailar     tener     dormir     haber     venir     decir     saltar     ver     hablar     hacer     correr     dar     cantar     jugar     caminar     comer     estudiar     ser     escribir     salir     vivir     andar     ir     amar     querer     saber     leer     poder     estar