Conjugation German verb bekennen

Irregular weak verb
bekennen to the pronominal form : sich bekennen
Auxiliary verb used with bekennen : haben
bekennen | bekennen passive voice

Translation bekennen

bekennen ➔ to confess

Indikativ (Indicative)

Präsens (Present)

ich bekenne
du bekennst
er/sie/es bekennt
wir bekennen
ihr bekennt
sie/Sie bekennen

Präteritum (Imperfect)

ich bekannte
du bekanntest
er/sie/es bekannte
wir bekannten
ihr bekanntet
sie/Sie bekannten

Perfekt (Present perfect)

ich habe bekannt
du hast bekannt
er/sie/es hat bekannt
wir haben bekannt
ihr habt bekannt
sie/Sie haben bekannt

Plusquamperfekt (Pluperfect)

ich hatte bekannt
du hattest bekannt
er/sie/es hatte bekannt
wir hatten bekannt
ihr hattet bekannt
sie/Sie hatten bekannt

Futur I (Future)

ich werde bekennen
du wirst bekennen
er/sie/es wird bekennen
wir werden bekennen
ihr werdet bekennen
sie/Sie werden bekennen

Futur II (Past future)

ich werde bekannt haben
du wirst bekannt haben
er/sie/es wird bekannt haben
wir werden bekannt haben
ihr werdet bekannt haben
sie/Sie werden bekannt haben

Konjunktiv I (Subjunctive )

Präsens (Present)

ich bekenne
du bekennest
er/sie/es bekenne
wir bekennen
ihr bekennet
sie/Sie bekennen

Perfekt (Present perfect)

ich habe bekannt
du habest bekannt
er/sie/es habe bekannt
wir haben bekannt
ihr habet bekannt
sie/Sie haben bekannt

Futur I (Future)

ich werde bekennen
du werdest bekennen
er/sie/es werde bekennen
wir werden bekennen
ihr werdet bekennen
sie/Sie werden bekennen

Futur II (Past future)

ich werde bekannt haben
du werdest bekannt haben
er/sie/es werde bekannt haben
wir werden bekannt haben
ihr werdet bekannt haben
sie/Sie werden bekannt haben

Konjunktiv II (Conditional)

Präteritum (Imperfect)

ich bekennte
du bekenntest
er/sie/es bekennte
wir bekennten
ihr bekenntet
sie/Sie bekennten

Plusquamperfekt (Pluperfect)

ich hätte bekannt
du hättest bekannt
er/sie/es hätte bekannt
wir hätten bekannt
ihr hättet bekannt
sie/Sie hätten bekannt

Futur I (Future)

ich würde bekennen
du würdest bekennen
er/sie/es würde bekennen
wir würden bekennen
ihr würdet bekennen
sie/Sie würden bekennen

Futur II (Past future)

ich würde bekannt haben
du würdest bekannt haben
er/sie/es würde bekannt haben
wir würden bekannt haben
ihr würdet bekannt haben
sie/Sie würden bekannt haben

Imperativ (Imperative)

- (-)

bekenne
bekennen wir
bekennt
bekennen Sie

Infinitiv (Infinitive)

Präsens (Present)

bekennen

Perfekt (Present perfect)

bekannt haben

Partizip (Participle)

Präsens (Present)

bekennend

Perfekt (Present perfect)

bekannt

Verbs having a similar conjugation to bekennen

A few randomly selected verbs



  fahren     tanzen     machen     spielen     essen     laufen     lesen     gehen     helfen     wissen     sein     stehen     besuchen     lassen     schlafen     sehen     bleiben     schwimmen     sitzen     kommen     sprechen     werden     geben     schreiben     bringen     haben     nehmen     finden     vergessen     kaufen