Conjugation French verb chouiner
1st group verb -
chouiner is a intransitive verb
Auxiliary verb used with
chouiner : avoir
chouiner feminine
Indicatif (Indicative)
je chouine
tu chouines
il chouine
nous chouinons
vous chouinez
ils chouinent
j'ai chouiné
tu as chouiné
il a chouiné
nous avons chouiné
vous avez chouiné
ils ont chouiné
je chouinais
tu chouinais
il chouinait
nous chouinions
vous chouiniez
ils chouinaient
j'avais chouiné
tu avais chouiné
il avait chouiné
nous avions chouiné
vous aviez chouiné
ils avaient chouiné
je chouinai
tu chouinas
il chouina
nous chouinâmes
vous chouinâtes
ils chouinèrent
j'eus chouiné
tu eus chouiné
il eut chouiné
nous eûmes chouiné
vous eûtes chouiné
ils eurent chouiné
je chouinerai
tu chouineras
il chouinera
nous chouinerons
vous chouinerez
ils chouineront
j'aurai chouiné
tu auras chouiné
il aura chouiné
nous aurons chouiné
vous aurez chouiné
ils auront chouiné
Conditionnel (Conditional)
je chouinerais
tu chouinerais
il chouinerait
nous chouinerions
vous chouineriez
ils chouineraient
j'aurais chouiné
tu aurais chouiné
il aurait chouiné
nous aurions chouiné
vous auriez chouiné
ils auraient chouiné
Subjonctif (Subjunctive)
que je chouine
que tu chouines
qu'il chouine
que nous chouinions
que vous chouiniez
qu'ils chouinent
que j'aie chouiné
que tu aies chouiné
qu'il ait chouiné
que nous ayons chouiné
que vous ayez chouiné
qu'ils aient chouiné
que je chouinasse
que tu chouinasses
qu'il chouinât
que nous chouinassions
que vous chouinassiez
qu'ils chouinassent
que j'eusse chouiné
que tu eusses chouiné
qu'il eût chouiné
que nous eussions chouiné
que vous eussiez chouiné
qu'ils eussent chouiné
Impératif (Imperative)
aie chouiné
ayons chouiné
ayez chouiné
Infinitif (Infinitive)
Participe (Participle)
Gérondif (Gerund)
Verbs having a similar conjugation to chouiner
A few randomly selected verbs