Conjugation Italian verb dispiacere

2nd conjugation verb - dispiacere is intransitive (essere auxiliary)
dispiacere to the pronominal form : dispiacersi

Indicativo (Indicative)

Presente (Present)

-
-
lui dispiace
-
-
-

Passato prossimo (Present perfect)

-
-
lui è dispiaciuto
-
-
-

Imperfetto (Imperfect)

-
-
lui dispiaceva
-
-
-

Trapassato prossimo (Pluperfect)

-
-
lui era dispiaciuto
-
-
-

Passato remoto (Simple past)

-
-
lui dispiacque
-
-
-

Trapassato remoto (Past perfect)

-
-
lui fu dispiaciuto
-
-
-

Futuro semplice (Future)

-
-
lui dispiacerà
-
-
-

Futuro anteriore (Past future)

-
-
lui sarà dispiaciuto
-
-
-

Condizionale (Conditional)

Presente (Present)

-
-
lui dispiacerebbe
-
-
-

Passato (Past)

-
-
lui sarebbe dispiaciuto
-
-
-

Congiuntivo (Subjunctive)

Presente (Present)

-
-
che lui dispiaccia
-
-
-

Passato (Past)

-
-
che lui sia dispiaciuto
-
-
-

Imperfetto (Imperfect)

-
-
che lui dispiacesse
-
-
-

Trapassato (Pluperfect)

-
-
che lui fosse dispiaciuto
-
-
-

Imperativo (Imperative)

Presente (Present)

-
-
-
-
-
-

Infinito (Infinitive)

Presente (Present)

dispiacere

Passato (Past)

essere dispiaciuto

Participio (Participle)

Presente (Present)

dispiacente

Passato (Past)

dispiaciuto

Gerundio (Gerund)

Presente (Present)

dispiacendo

Passato (Past)

essendo dispiaciuto

Verbs having a similar conjugation to dispiacere

A few randomly selected verbs



  sentire     mangiare     correre     arrivare     leggere     bere     amare     vedere     potere     sapere     prendere     dormire     dire     stare     fare     dovere     scrivere     uscire     partire     parlare     venire     volere     dare     cuocere     essere     mettere     andare     finire     piacere     avere