Conjugation German verb stauben

Regular verb
Auxiliary verb used with stauben : haben

Translation stauben

stauben ➔ to dust

Indikativ (Indicative)

Präsens (Present)

-
-
er/sie/es staubt
-
-
-

Präteritum (Imperfect)

-
-
er/sie/es staubte
-
-
-

Perfekt (Present perfect)

-
-
er/sie/es hat gestaubt
-
-
-

Plusquamperfekt (Pluperfect)

-
-
er/sie/es hatte gestaubt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es wird stauben
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es wird gestaubt haben
-
-
-

Konjunktiv I (Subjunctive )

Präsens (Present)

-
-
er/sie/es staube
-
-
-

Perfekt (Present perfect)

-
-
er/sie/es habe gestaubt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es werde stauben
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es werde gestaubt haben
-
-
-

Konjunktiv II (Conditional)

Präteritum (Imperfect)

-
-
er/sie/es staubte
-
-
-

Plusquamperfekt (Pluperfect)

-
-
er/sie/es hätte gestaubt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es würde stauben
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es würde gestaubt haben
-
-
-

Imperativ (Imperative)

- (-)

-
-
-
-

Infinitiv (Infinitive)

Präsens (Present)

stauben

Perfekt (Present perfect)

gestaubt haben

Partizip (Participle)

Präsens (Present)

staubend

Perfekt (Present perfect)

gestaubt

Verbs having a similar conjugation to stauben

A few randomly selected verbs



  fahren     tanzen     machen     spielen     essen     laufen     lesen     gehen     helfen     wissen     sein     stehen     besuchen     lassen     schlafen     sehen     bleiben     schwimmen     sitzen     kommen     sprechen     werden     geben     schreiben     bringen     haben     nehmen     finden     vergessen     kaufen