Conjugation German verb spuken
Regular verb
Auxiliary verb used with spuken : haben
Translation spuken
Indikativ (Indicative)
-
-
er/sie/es hat gespukt
-
-
-
-
-
er/sie/es hatte gespukt
-
-
-
-
-
er/sie/es wird spuken
-
-
-
-
-
er/sie/es wird gespukt haben
-
-
-
Konjunktiv I (Subjunctive )
-
-
er/sie/es habe gespukt
-
-
-
-
-
er/sie/es werde spuken
-
-
-
-
-
er/sie/es werde gespukt haben
-
-
-
Konjunktiv II (Conditional)
-
-
er/sie/es hätte gespukt
-
-
-
-
-
er/sie/es würde spuken
-
-
-
-
-
er/sie/es würde gespukt haben
-
-
-
Imperativ (Imperative)
Infinitiv (Infinitive)
Partizip (Participle)
Verbs having a similar conjugation to spuken
A few randomly selected verbs