Conjugation German verb kribbeln

Regular verb
Auxiliary verb used with kribbeln : haben

Translation kribbeln

kribbeln ➔ to tingle

Indikativ (Indicative)

Präsens (Present)

-
-
er/sie/es kribbelt
-
-
-

Präteritum (Imperfect)

-
-
er/sie/es kribbelte
-
-
-

Perfekt (Present perfect)

-
-
er/sie/es hat gekribbelt
-
-
-

Plusquamperfekt (Pluperfect)

-
-
er/sie/es hatte gekribbelt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es wird kribbeln
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es wird gekribbelt haben
-
-
-

Konjunktiv I (Subjunctive )

Präsens (Present)

-
-
er/sie/es kribb(e)le
-
-
-

Perfekt (Present perfect)

-
-
er/sie/es habe gekribbelt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es werde kribbeln
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es werde gekribbelt haben
-
-
-

Konjunktiv II (Conditional)

Präteritum (Imperfect)

-
-
er/sie/es kribbelte
-
-
-

Plusquamperfekt (Pluperfect)

-
-
er/sie/es hätte gekribbelt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es würde kribbeln
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es würde gekribbelt haben
-
-
-

Imperativ (Imperative)

- (-)

-
-
-
-

Infinitiv (Infinitive)

Präsens (Present)

kribbeln

Perfekt (Present perfect)

gekribbelt haben

Partizip (Participle)

Präsens (Present)

kribbelnd

Perfekt (Present perfect)

gekribbelt

Verbs having a similar conjugation to kribbeln

A few randomly selected verbs



  fahren     tanzen     machen     spielen     essen     laufen     lesen     gehen     helfen     wissen     sein     stehen     besuchen     lassen     schlafen     sehen     bleiben     schwimmen     sitzen     kommen     sprechen     werden     geben     schreiben     bringen     haben     nehmen     finden     vergessen     kaufen