Conjugation German verb ekeln

Regular verb
ekeln to the pronominal form : sich ekeln
Auxiliary verb used with ekeln : haben
| ekeln passive voice

Translation ekeln

ekeln ➔ to nauseate

Indikativ (Indicative)

Präsens (Present)

-
-
er/sie/es ekelt
-
-
-

Präteritum (Imperfect)

-
-
er/sie/es ekelte
-
-
-

Perfekt (Present perfect)

-
-
er/sie/es hat geekelt
-
-
-

Plusquamperfekt (Pluperfect)

-
-
er/sie/es hatte geekelt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es wird ekeln
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es wird geekelt haben
-
-
-

Konjunktiv I (Subjunctive )

Präsens (Present)

-
-
er/sie/es ek(e)le
-
-
-

Perfekt (Present perfect)

-
-
er/sie/es habe geekelt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es werde ekeln
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es werde geekelt haben
-
-
-

Konjunktiv II (Conditional)

Präteritum (Imperfect)

-
-
er/sie/es ekelte
-
-
-

Plusquamperfekt (Pluperfect)

-
-
er/sie/es hätte geekelt
-
-
-

Futur I (Future)

-
-
er/sie/es würde ekeln
-
-
-

Futur II (Past future)

-
-
er/sie/es würde geekelt haben
-
-
-

Imperativ (Imperative)

- (-)

-
-
-
-

Infinitiv (Infinitive)

Präsens (Present)

ekeln

Perfekt (Present perfect)

geekelt haben

Partizip (Participle)

Präsens (Present)

ekelnd

Perfekt (Present perfect)

geekelt

Verbs having a similar conjugation to ekeln

A few randomly selected verbs



  fahren     tanzen     machen     spielen     essen     laufen     lesen     gehen     helfen     wissen     sein     stehen     besuchen     lassen     schlafen     sehen     bleiben     schwimmen     sitzen     kommen     sprechen     werden     geben     schreiben     bringen     haben     nehmen     finden     vergessen     kaufen